کیومرث امیری
کله جوبی متخلص به لک امیر را
مردم خطه جنوب شرقی کردستان همگی کم و بیش به خوبی می شناسند و سخت مجذوب و مشتاق
اشعار و آثار بکر و زیبای این نویسنده و شاعر توانا و دلسوخته سرزمینمان که اشعارش
را به لکی سروده است، هستند.
چند سالی است
که کردستان نوای شیرین و جدید یک سراینده و دکلمه گوی لک را می شنود. هنرمندی
توانا که عاشق کردستان است. این هنرمند و محقق و شاعر آقای کیومرث امیری کله جویی
ملقب به لک امیر است. لک امیر با شعر لکی "بی ستیون مه نی نه ووین" در
قلب مردم کردستان بویژه در لکستان جای گرفت.
امیری کله‌جوبی سال ۱۳۳۸ در روستای کله‌جوب بخش فیروزآباد از توابع کرمانشاه به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات ابتدایی راهی شهر کرمانشاه شد. او در کرمانشاه با مشکلات فراوان تحصیلاتش را تا سطح دیپلم در رشته‌ی ادبیات ادامه داد. سپس وارد دانشگاه شد ولی به دلیل مشکلات، دانشگاه را نیمه‌تمام رها کرد. از وی تا کنون چهار کتاب با عناوین “مرثیه‌ای برای تو”، “گورستان یخ‌زده” (هر دو مجموعه قصه می‌باشند)، “دیوان شعر خریوه” به لکی و “افسانه‌های لکی” به چاپ رسیده‌است. امیری علاوه بر نویسندگی....روزنامه‌نگاری با تجربه و شناخته شده نیز می‌باشد. وی مدت ۱۲ سال به عنوان خبرنگار رسمی روزنامه‌‌ی کیهان در کرمانشاه فعالیت چشم‌گیری داشته و در بسیاری از نشریات کردستان و ایران نیز قلم زده‌است. علاوه بر این فعالیت‌ها، امیری در فیلم‌نامه‌نویسی نیز سال‌ها فعالیت داشته، تحقیق و نویسندگی مجموعه‌ی سریال”سیمره رود بی‌بازگشت” که صدا و سیمای مرکز کرمانشاه آن را تهیه کرده و بارها از شبکه‌های مختلف ایران پخش گردید، از جمله آثار ماندگار امیری کله‌جوبی است.
آن‌چه بیش‌تر از همه نام کیومرث امیری کله‌جوبی(لک‌امیر)
را بر سر زبان‌ها انداخته است، شعر”بی‌سیتیون مه‌نی نه‌ووین” و چندین قطعه شعر
دیگر به لکی است که او برای نخستین‌بار در تاریخ شعر لکی به شیوه‌ی حرفه‌ای دکلمه
نموده‌است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر